Nowińska z Thielów Alicja (Klotylda Alicja), (1853–1908), plastyczka, malarka, właścicielka szkoły sztuki stosowanej dla kobiet. Ur. 31 III we Wronowie w pow. krotoszyńskim, była córką właściciela ziemskiego Roberta Thiele i Matyldy z Siperlińskich-Dudley. Nie wiadomo, kiedy i gdzie N. uczyła się malarstwa. Była żoną lekarza miejskiego w Ozorkowie (koło Łęczycy) Napoleona Nowińskiego, który zmarł (w 34 roku życia) 7 V 1883 w Warszawie. Prawdopodobnie dopiero po jego śmierci N. poświęciła się malarstwu i pedagogice. W r. 1892 otwarła przy swojej pracowni (w domu Seidla, ul. Senatorska 36) artystyczną szkołę dla kobiet, gdzie uczyła malarstwa czystego i stosowanego, rysunku węglem, kredą i pastelem oraz studiów żywych modeli i kopiowania obrazów szkoły holenderskiej, a także malowania na różnych materiałach: drzewie, marmurze, szkle, oraz wypalania, czyli «snycerstwa szwedzkiego». W lokalu szkoły organizowane były doroczne pokazy prac uczennic. N. wystawiła gobeliny w dziale sztuki stosowanej w Salonie Artystycznym w Warszawie w końcu 1894 r. oraz w r. 1895; kilkakrotnie wystawiała w Salonie Krywulta: w r. 1894 naśladującą gobelin kompozycję malarską pt. Z Tannhäusera, w r. 1895 kompozycję Wenecjanka, w r. 1896 Sielankę, w r. 1902 Portret p. W. Na wystawie, pt. Praca Kobiet, w Warszawie w końcu 1897 r. cieszył się uznaniem wykonany przez nią stolik z zydlami wypalanymi i emaliowanymi. Na tejże wystawie dostał w dziale gobelinów pierwszą nagrodę jej gobelin Les feux follets (reprod. w petersburskim dodatku do „Kraju”, „Życie i Sztuka”). Kompozycje N-iej reprodukowane były w „Tygodniku Illustrowanym” (1896 – Studium) oraz w poznańskim tygodniku „Praca” (1906). W r. 1900 została zorganizowana wystawa prac uczennic N-iej w Salonie Artystycznym. Dochód ze sprzedanych prac przeznaczony został na rzecz Tow. Kolonii Letnich. Wśród wystawionych wówczas eksponatów największym zainteresowaniem cieszyły się obiekty sztuki stosowanej, a wśród nich mebelki do buduaru damskiego oraz imitacje gobelinowe, które były chyba specjalnością N-iej. W r. 1902 szkoła została przeniesiona z Warszawy do Łodzi.
N. zmarła 8 IX 1908 na raka w szpitalu Św. Elżbiety w Berlinie; została pochowana na cmentarzu katolickim (Matthias-Friedhof) w dzielnicy Tempelhof w Berlinie (grób N-iej obecnie nie istnieje).
Grajewski, Bibliografia ilustracji; – Płażewska, Warsz. Salon A. Krywulta; Wiśniakowski A.J., Księga adresowa miasta Warszawy, W. 1896 s. 110; – „Kraj” 1897 t. 2 s. 45 (Kosiakiewicz W., Na Wystawie pracy kobiet w Warszawie); „Kur. Warsz.” 1892 nr z 26 IX; „Niwa” 1895 s. 246, 853; „Rola” 1900 s. 57 (Wystawa szkoły malarskiej), 1902 s. 616, 1908 s. 57, 600 (Wspomnienie pośmiertne); „Tyg. Illustr.” 1894 t. 2 s. 335, 423, 1896 t. 1 s. 474, 1897 t. 2 s. 530, 1897 t. 2 s. 903 (Marrené-Morzkowska W., Wystawa pracy kobiet); „Wędrowiec” 1894 nr 19 s. 364 i nr 50 s. 998; – Arch. Państw. w P.: Księga urodzeń parafii ewangelickiej w Koźminie z r. 1853; Standesamt Tiergarten, Berlin: nr 805 (Akt zgonu N-iej).
Maria Zakrzewska